راگبی زیر آب یک ورزش تیمی زیر آب است. مقدمه ای بر راگبی زیر آب راگبی زیر آب یک ورزش کامل تماسی است که در یک استخر عمیق با هدف به ثمر رساندن گل با راندن توپ به سبد حریف در انتهای جعبه انجام می شود. راگبی زیر آب در استخر چیست؟ 
راگبی زیر آب راگبی زیر آب (UWR) یک ورزش تیمی زیر آب است که در آلمان آغاز شده است. در طول یک مسابقه، دو تیم تلاش می کنند تا یک توپ شناور آب شور را به سمت دروازه حریف خود در انتهای استخر شناور کنند. این ورزش به عنوان یک رژیم تناسب اندام در باشگاه های غواصی آلمان در اوایل دهه 1960 سرچشمه گرفت و هیچ شباهتی با راگبی به جز نام ندارد. در سال 1978 توسط Confédération Mondiale des Activités Subaquatiques (CMAS) به رسمیت شناخته شد و اولین بار در سال 1980 به عنوان یک قهرمانی جهانی بازی شد.نحوه بازی تجهیزات راگبی زیر آب 
در راگبی زیر آب، شش بازیکن از هر تیم زیر آب بازی می کنند بازیکنان راگبی زیر آب به تجهیزات زیر نیاز دارند: ماسک غواصی (ترجیحا ضد آب و ضد آب) (ترجیحا بدون فیلتر) • باله. (پلاستیک، فایبرگلاس، لاستیک) • کلاه واترپلو و مایو • جوراب نئوپرن (اختیاری، از سایش باله جلوگیری می کند) (کاهش و تناسب را بهبود می بخشد) باله های قابل تنظیم) • نگهدارنده باله (اختیاری، به جدا شدن باله ها در حین بازی کمک می کند) راگبی زیر آب 
راگبی زیر آب نیاز به استخر عمیق دارد راگبی زیر آب در یک استخر عمیق (3 اینچ) در عمق 0 بازی می شود.در زمینی مستطیلی به طول 12 در 18 متر و 5 در 5 متر پخش می شود و تا 8 گسترش می یابد. و عرض 12 متر در اروپا انتهای عمیق استخرهای مستطیلی طولانی ورزش های آبی معمولا برای راگبی زیر آب مناسب است، اما در استرالیا ما اغلب در استخرهای غواصی بازی می کنیم و دیوارهای ویژه ای برای کاهش دیواره های عمودی رایج در بسیاری از استخرهای غواصی داریم. . ما از استرالیا استفاده می کنیم. سبدهای فولادی در هر انتهای محوطه بازی در انتهای استخر تعبیه شده است.تعداد بازیکنان راگبی زیر آب شش بازیکن در دو تیم در آب و شش بازیکن تعویضی روی نیمکت می باشد که در هر زمان از بازی می توان آنها را تعویض کرد. . بازی بازی را می توان در هر زمان با بازیکن دیگری جایگزین کرد. هدف شش بازیکن در آب گرفتن یک توپ لاستیکی پر از آب نمک، زدن گل در سبد حریف و دفاع از دروازه خود در برابر حملات حریف است. سه موقعیت بازیکن در راگبی زیر آب وجود دارد: جلو، مدافع (یا مدافع) و دروازه بان (یا دروازه بان). هر موقعیت منحصر به فرد است و به مجموعه ای از مهارت ها نیاز دارد.هدف مهاجم در اختیار گرفتن توپ و استفاده از فرصت ها برای هدایت حمله به سبد حریف است.در حین بازی دفاعی، مدافع مقابل سبد می نشیند و سعی می کند از نزدیک شدن حریف به دروازه جلوگیری کند. راگبی زیر آب و قوانین بازی 
راگبی زیر آب به استقامت بدنی و قدرت تیمی نیاز دارد. بازی معمولاً 10-15 دقیقه (بسته به قوانین مسابقه) طول می کشد. (به طور جداگانه) و هر تیم می تواند شصت و دومین تایم اوت در هر نیمه درخواست کند. سه داور وجود دارد: یکی در سطح استخر (داور عرشه)، یکی زیر آب در زیر استخر که بر بازی نظارت می کند و یک داور مستقل بر بازی نظارت می کند. بازی می کند و با داور عرشه ارتباط برقرار می کند. داوران سوت های خاصی دارند که سیگنال هایی را منتشر می کند که توسط بازیکنان هم در زیر آب و هم در خشکی شنیده می شود.قوانین راگبی زیر آب بسیار ساده است. بازیکن با توپ می تواند به هر بازیکن دیگری حمله کند، اما بازیکنان دیگر فقط می توانند با توپ به بازیکن حمله کنند. حمله به گردن و سر، چرخاندن دست و پا، لگد زدن، مشت زدن ممنوع است و مجازات خواهد شد.الزامات تناسب اندام راگبی زیر آب راگبی زیر آب در سطح رقابتی از نظر بدنی سخت است و نیاز به شنای قوی و استقامت، قدرت و قدرت، آگاهی فضایی و کار گروهی دارد.با این حال، قوی بودن نتیجه را تضمین نمی کند: بازیکنان باید مهارت های فیزیکی را با بازی استراتژیک و تاکتیکی ترکیب کنند. غرق شدن نیز تقریباً غیرممکن است، زیرا همیشه حداقل یازده «غرق‌کننده» دیگر در استخر وجود دارند که می‌توانند در صورت خطر به بازیکن کمک کنند. تاریخچه راگبی زیر آب راگبی زیر آب در سال 1961 در کلن آلمان توسط لودویگ فون برسودا. ، توسط یکی از اعضای باشگاه بازی های زیر آب آلمان اختراع شد. در ابتدا بازی با توپ های پر از آب نمک و یک تور والیبال در وسط استخر انجام می شد که بازیکنان زیر آن شنا می کردند و بدن خود را گرم می کردند و برای تمرین معمول شیرجه آماده می شدند. این ورزش که به عنوان “رشته کلن” شناخته می شود، توسط باشگاه غواصی در دویسبورگ با شکل مدرن راگبی زیر آب بدون تور والیبال سازگار شد. اولین مسابقه راگبی زیر آب بین دویسبورگ و باشگاه غواصی Mölheim در سال 1964 انجام شد. اولین مسابقات “نبرد برای توپ طلا” در سال بعد در Mölheim برگزار شد و شش تیم در آن شرکت کردند.کشورهای اسکاندیناوی بلافاصله پس از تظاهرات در فنلاند و دانمارک در دهه 1970 این ورزش را پذیرفتند و به سرعت به سوئد و نروژ و همچنین کشورهای اروپای شرقی مانند جمهوری چک و لهستان گسترش یافت.CMAS، نهاد حاکم بر ورزش های زیر آب، راگبی را در سال 1978 رسماً به رسمیت شناخت و اولین مسابقات قهرمانی اروپا در آن سال در مالمو، سوئد برگزار شد. اولین دوره مسابقات جهانی در سال 1980 در مولهایم آلمان برگزار شد و از آن زمان به بعد مسابقات جهانی هر چهار سال یکبار برگزار می شود.
